Nadejdzie czas
gdy w uniesieniu
powitasz siebie, stając
u swych drzwi, w swoim lustrze
uśmiechniecie się nawzajem na powitanie
i powiesz: usiądź tu. Jedz.
Znowu pokochasz nieznajomego, który był tobą.
Podaj wino. Podaj chleb. Oddaj serce
sercu, nieznajomemu, który Cię kochał
całe życie, którego ignorowałeś,
wybierając innego, który zna cię na pamięć.
Zdejmij listy miłosne z półki,
fotografie, rozpaczliwe notki,
zerwij swoje odbicie z lustra.
Usiądź. Świętuj swoje życie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz