Uczymy się Żyć

Myśl

   

                   ,,, i Znowu Przyjdzie Ci Rwać Samej Kwiaty
                           i mieć Buty nie Do Pary...

Los i Przeznaczenie Jedno Mają Imię

 
    Niekiedy w twoim życiu pojawiają się ludzie i od razu wiesz,
    że było im to przeznaczone, że ich pojawienie się ma jakiś cel, 
    że maja cię czegoś nauczyć lub pomóc ci odkryć, kim jesteś
    albo kim chcesz się stać. Nigdy nie wiesz, kim mogą być ci
    ludzie (może to twój sąsiad, profesor, niegdyś utracony przyjaciel,
    kochanek, a nawet zupełnie nieznajoma osoba), lecz w chwili,
    kiedy wasze spojrzenia spotkają się, od razu wiesz,
    że osoba taka głęboko wpłynie na twoje życie.

Twoja podróż zaczyna się wewnątrz siebie...

    Znajdziesz bezpieczny port, życzliwą kotwicę, która będzie buforem w chwilach zagubienia, złości lub podenerwowania.


                Twoja Podróż Zaczyna Się Wewnątrz Siebie.

Zostaw za sobą samotność...

    Zostaw Za Sobą Samotność,
    W Której Wszystko Robisz Sama

   Pomyśl o ludziach, którzy wywarli na tobie trwałe pozytywne wrażenie. To zdumiewające, jak nauczyciel, szef, duchowny, terapeuta lub członek rodziny może pomóc ci zmienić swoje życie. Poradniki nieustannie podkreślają, że nie możesz oczekiwać, aby inni zaspokoili twoje potrzeby. Owszem, z pewnego punktu widzenia jest to prawda - ostatecznie musisz to zrobić sama. Lecz jest to okropnie długa i samotna podróż, gdy sama siebie musisz motywować, a ostatecznie i tak nie osiągniesz sukcesu, starając się być Panią Niezależną.

                Więc Zostaw Za Sobą Samotność, W Której Wszystko Robisz Sama

ŻYJ

    W Życiu szkoda dwóch rzeczy:
       nie spróbować...
        i szkoda czasu 
                          
                                   :)

Najważniejsza rzecz. . .

        
        Kiedy rozmawiamy o zrozumieniu, oczywiście pojawia się ono
        dopiero wtedy, kiedy umysł w pełni słucha - umysł, twoje serce,
        twoje uszy - kiedy poświęcasz mu całą swoją uwagę.

Usiądź...

Nadejdzie czas
gdy w uniesieniu
powitasz siebie, stając
u swych drzwi, w swoim lustrze
uśmiechniecie się nawzajem na powitanie

i powiesz: usiądź tu. Jedz.
Znowu pokochasz nieznajomego, który był tobą.
Podaj wino. Podaj chleb. Oddaj serce
sercu, nieznajomemu, który Cię kochał
całe życie, którego ignorowałeś, 
wybierając innego, który zna cię na pamięć.
Zdejmij listy miłosne z półki,

fotografie, rozpaczliwe notki,
zerwij swoje odbicie z lustra.
Usiądź. Świętuj swoje życie.

Jak Zwierzę...

                 Miłość jest dziką siłą,
            Kiedy próbujemy ją okiełznać, 
                                                       pożera nas.
           Kiedy próbujemy ją uwięzić, 
                                                    czyni z nas niewolników.
            Kiedy próbujemy ją zrozumieć, 
                                               miesza nam w głowach.

Myśl Tworzy rzeczywistość!

  Marzenia są jak farby wielkiego artysty. Twoje marzenia to farby, a świat jest twoim płótnem. :) Wiara to pędzel, który przekształca twoje marzenia w arcydzieło rzeczywistości.

Na Co Komu Dziś... (Wczorajszy Dzień...)

Na Co Poświęcasz Czas i Energię. 
Wielu z Nas Skupia Się Na Tym, Co Chcemy Osiągnąć W Życiu Zawodowym.
Nieustannie Coś Robimy Od Chwili, Gdy Się Budzimy.
Jesteś Zmęczona Na Samą Myśl O Tym.

     Przebudź się,
     Przebudź!
     Przyodziej moc twą (...).
     Oblecz się w szaty najokazalsze (...).
     Otrząśnij się z prochu powstań (...), 
     Rozwiąż sobie więzy na szyi (...)
                KSIĘGA IZAJASZA 52, 1-2

Weź Mnie . . .

Baw mnie!, zepsuj lub zbaw mnie 
To tak zabawnie dzielić swój grzech na pół 
Weź mnie, jak się bierze czek 
Gdy się człowiek chce zapomnieć 

Baw mnie, przytul i zbaw mnie 
Amor tak trafnie wybrał i cel, i łuk 
Na mnie dzisiaj rzucił czar 
Cała jesteś z fal jak magnes 

Zasłoń siódme niebo, niech nie widzi tego co czuję 
Ledwie zabrzmiał a-moll, z nieba spłynął amor, żartujesz z mych planów 
Jak buszować w zbożu, jak z dwóch ciał ułożyć ornament na pamięć
Zanim nas uniesie słodka i przewrotna gra 
Baw mnie, przytul! i zbaw mnie...

                                                                                 :)

My...

Kobieto... marny puchu
Istoto Ty wieczna,
Co zawsze wszystkich chronisz
I jesteś serdeczna
Popatrz na swoje dłonie Od odśrodkowej strony 
I spójrz jak się krzyżują
Bruzd dziwnych tam miliony
Są cienkie, grube, chude,
Krótkie i zakrzywione.
Zatrzymaj się na chwilę
- z czym Ci kojarzą się one?
Czy nie są wyborami,
Których dokonać się bałaś?
Czy rezygnując z siebie,
O sobie nie zapomniałaś?
Czy gdybyś wtedy 
Poszła zupełnie inną drogą
To gdzie byś się znalazła?
Czy Tamci Ci pomogą?
Których tak całym sercem
I duszą wtedy broniłaś.
Są tutaj z Tobą teraz
Tak jak Ty z nimi byłaś?

Jak Ty się dzisiaj czujesz?
Czy jesteś uśmiechnięta?
Czy może w Twojej duszy 
Huragan się rozpętał?
Jesteś zmęczona?
Płaczesz?
Wciąż czekasz 
Aż przyjdą zmiany?
Lecz jeśli ciągle czekasz
To...
Na co wciąż Czekamy?

Pozwól, że będę przez chwilę 
Pasażerem na gapę
I w Twojej ciasnej kuchni
Zaparzę Ci herbatę.
Usłyszę Twoją historię
A w niej różne ludzkie głosy
Które nam teraz przypomną
Jakie są z nas kolosy,
Lecz na nogach nie z gliny
Lub saskiej porcelany
My na szpilkach stoimy
Bo nogi ze stali mamy.

Jesteśmy jak dobre wino
Wytrawne w swoich latach
Za to spotkanie w Zatoce
Dziękuję Ci ...

Moje JA

Łagodny Mrok Kołysze Mnie,
Wiem, że Niedługo Przyjdzie Noc.
 I Otuli Mnie Wspomnienie Twoich Rąk

Pocałunkiem Muśnięta Stopa

     Wciąż Pamięta Jakby To Była Wczorajsza Noc

Jak  Ćmy Którym Światła Nigdy Dość

      Moje JA Tamto JA

Pamiętałem To Milczenie 

                                            Twarzą W Twarz

   Wiedziałem        Myśli Moje Znasz

Zbyt Wielu Słów Nie Było Już Potrzeba

Cisza Starczyła Nam

I Oczu Blask Tańczące Dwa Płomienie

Dobrze Pamiętam Wciąż

           Moje Drugie JA  :)

 i Tylko  Skrycie Cichutko Zapragnąłem…